شاید خیلی از شما عکس های سایپاها، اسب ها و یا قاطرهایی رو که بار قاچاق داشته باشن (گازوییل- بنزین و ...) و تعدادشون از صد تاهم بیشتر باشه تو کوههای منطقمون دیده باشید. آره این یه واقعیته که مردم ما عادت به قاچاق دارن یعنی پول درآوردن از راههای آسون اونم پول های زیاد، البته آسون هم که چی بگم از سخت هم خیلی سختتره. اگه اون کوههایی رو که آدم با پاهاش نمیتونه فکر پیاده رفتن روشونو داشته باشه، سایپاها و اسب های بیچاره از اونا بالا و پایین میرن، ببینه میفهمه من چی میگم.
تا حالا خودم زیاد سعی کردم به دوستانیکه تو اینکار هستن بفهمونم که بابا همه چیز که قاچاق نیست اونم قاچاقی که جونشونو مایه میذارن اما مگه بخرجشون میره. همش میگن چکار کنیم پس از کجانون دربیاریم! البته اصلاً نمی خوام از دولت یا امکانات شغلی که واسه مردم منطقه فراهم نکرده دفاع کنم. مشکلات معیشتی مردم تو همه کشور هست و بوده و اینهم که نمیشه مردم مرزنشین ما همه فکر و ذکرشون فقط قاچاق کالا باشه و پول درآوردن از این راه ها. مگه هرکی تواین کشور نون در میاره از این راههاست! تازه نتیجه ای هم که به چشم میاد این همه کشته تو این راهها و مرز 2 کشوره. آره واقعا آدم واسه این همه جوون که شهید راه قاچاق بودند خیلی ناراحت میشه. (اشتبا نکنین من اصلا از دولت دفاع نمیکنم) تا حالا خیلی سعی شده از این کارا جلوگیری بشه اما فایده نداره به نظر خودم باید ریشه ای این مشکل حل بشه. اما نه خودمون کارمون رو بد می دونیم و نه دولت قبول میکنه که بابا مردم از سر ناچاری و نداشتن درآمده که به این کارا تن میدن!
البته هرکسی که از منطقه صومای برادوست و یا هر منطقه مرزی کردنشین دیگه ای که خبرداشته باشه باید اینو هم بدونه ....
بقیه در ادامه مطلب